Գործնական քերականություն

  1.  Տրված նախադասություններն ավելացրո՛ւ տեքստին: Ստացված տեքստն ինչո՞վ է տարբերվում տրվածից:

Հունական դիցաբանության մեջ մի հետաքրքիր պատմություն կա:Հավերժահարսերը մանուկ Զևսին սնում էին Ալմաթեա աստվածային այծի կաթով: Այդ կաթն անմահության էր տալիս: Երբ Զևսը տապալում է հորը՝ Քրոնոսին, Ալմաթեա այծը չի մոռացվում:Հետագայում էլ բարօրության աստվածուհի Տիքեն էր մարդկանց նվերներ շռայլում այդ նույն այծի եղջյուրից: «Առատության եղջյուր» արտահայտությունն առաջացել է այդտեղից:

 Այսօր «Առատության եղջյուր» (կամ «Առատության աղբյուր») արտահայտությունը օգտագործում են որևէ երևույթի, անձի օգտակար, երջանկաբեր լինելը բնորոշելիս:

Հավերժահարսերը մանուկ Զևսին սնում էին Ալմաթեա աստվածային այծի կաթով: Հետագայում էլ բարօրության աստվածուհի Տիքեն էր մարդկանց նվերներ շռայլում այդ նույն այծի եղջյուրից: «Առատության եղջյուր» արտահայտությունն առաջացել է այդտեղից:

Գրված տեքստը թերի էր առանց լրացումների:

2. Տրված նախադասության հիման վրա երկու պատմություն հորինի՛ր, որոնցից մեկում ուղղակի հասկացվի, մյուսում՝ փոխաբերաբար:

Ամառը՝ պառկես հովեր, ձմեռը՝ կսատկեն կովեր։

                                                                               ուղղակի

Կար չկար մի գյուղացի:Նա ուներ մի կով:Այդ մարդը չէր սիրում աշխատել:Երբ եկավ ամառը, նա պառկած հանգստանում էր և գործ չէր անում,իսկ երբ եկավ հասավ ձմեռը, նրա կովը սովից սատկեց:

                                                  փոխաբերական

Կար չկար մի մարդ:Այդ մարդը ուներ մեծ այգի:Նա փոխանակ մշակեր այգին, որ ձմռանը ուտելիք ունենար, ողջ օրը հանգստանում էր:Երբ եկավ ձմեռը նա հարևաններից էր ուտելիք խնդրում, բայց միշտ հարևանները ասում էին նրան.

-Ամառը՝ պառկես հովեր, ձմեռը՝ կսատկեն կովեր։

3. Քո արտաքինի և բնավորության մասին պատմի՛ր և պատմությունդ վերնագրի՛ր:

                                                                                                  Ես

Ես ունեմ սև մազեր,սև աչքեր, միջին լայնության ճակատ,ունեմ կլոր դեմք:Ես ոչ գեր եմ ոչ էլ նիհար,ոչ ցացրահասակ և վոչ էլ բարցրահասակ:Իմ բնավորությունը անհամբեր է և միքիչ էլ անհանգ